Δικτατορία με δόση … τρομοκρατίας θέλει να πιστεύει ο Γιώργος Κάτσινος, που ο λαός τον εξέλεξε (!) Δήμαρχο, με δημοκρατικές διαδικασίες, πως μπορεί να εφαρμόσει.
Έτσι πιστεύει πως θα λύσει κάποια από τα προβλήματα που δεν τα υποψιάζονταν (;) καν, αφ’ ενός και αφ’ ετέρου για να κάνει πιο αισθητή την παρουσία του στα πολιτικά δρώμενα του τόπου.
Το πώς και γιατί έφθασε σ’ αυτό το σημείο, μη με ρωτάτε.
Αν γνώριζα κάτι δεν θα το απέκρυπτα, κι ας πήρε και άλλη απόφαση δηλαδή να φιμώσει τα ΜΜΕ με κάθε τρόπο, ακόμη και με τη μέθοδο των αγωγών, όπως τον δασκάλεψαν, ώστε να τα κάνει στη … ΜΠΑΝΤ(Ι)Α, αντικαθιστώντας τα με… δικά του.
Δοκιμασμένη μέθοδος, άσχετα αν δεν καρποφόρησε.
Σε μια ευνομούμενη Πολιτεία όπως είναι και η δική μας, όλα τα όργανα του Κράτους που είναι εξουσιοδοτημένα να παίρνουν αποφάσεις υπέρ και κυρίως κατά του πολίτη, υπόκεινται σε έλεγχο.
Οι πράξεις τους προσβάλλονται από τους πολίτες ή τα Νομικά
πρόσωπα σε πολλούς βαθμούς.
Αυτό φαίνεται ο Δήμαρχός μας το αγνοεί. Μην ψάχνετε το γιατί.
Όταν είδε πως τα Ταμεία του δύσκολα θα γεμίζουν, κάτω από τις Μνημονιακές συνθήκες, του πέρασε από το μυαλό να επιβάλει ένα «πονηρό» τέλος στους συμπολίτες του, ώστε να εξασφαλίσει κάποιους μισθούς αιρετών.
Μάλιστα για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, έσπευσε να δηλώσει, πως έτσι καταργεί ένα αμαρτωλό καθεστώς του προκατόχου του (έτσι λένε κάποιοι ευχαριστώ στους ευεργέτες τους).
Έδωσε, λοιπόν, διαταγή (!) η Δημοτική Αστυνομία να στήσει μια βιομηχανία κλήσεων με τις διατάξεις του Κ.Ο.Κ. επί δικαίων και αδίκων.
Μάλιστα πήρε και μια απόφαση που θυμίζει άλλες εποχές, οι κλήσεις αυτές να πληρώνονται ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ από τα θύματα.
Για να μην επιτρέψει δε σε κανέναν πολίτη να υπερασπιστεί πως άδικα του επέβαλαν τη κλήση, εδώ μπαίνει και η μέθοδος της τρομοκρατίας, έ δωσε στη δημοσιότητα το σλόγκαν «οι κλήσεις δεν σβήνονται»!!!
Δηλαδή ο Έλληνας πολίτης, που είχε την ατυχία να είναι κατοικοδημότης της … «στάνης» του Κάτσινου, έπαψε να έχει δικαιώματα, διεθνώς αναγνωρισμένα.
Όταν σε κάποια στιγμή τον ρώτησα γιατί καταπατεί τα Δημοκρατικά Δικαιώματα του Λαού, μου απάντησε πως δεν ξέρω τι μου γίνεται.
Επιχειρώντας να τον μεταπείσω, του ανέφερα το παράδειγμα των Ελλήνων Δικαστών.
Οι οποίοι αφιερώνουν ολόκληρη τη ζωή τους, από τα φοιτητικά χρόνια μέχρι τη συνταξιοδότησή τους, στην απόδοση Δικαιοσύνης.
Του είπα συγκεκριμένα πως όταν ένας έμπειρος Δικαστής, με πολύχρονη μόρφωση και εκπαίδευση και εξειδίκευση, αναγνωρίζει το δικαίωμα στον πολίτη – να του προσβάλει – σε ανώτερο βαθμό την απόφαση, πως είναι δυνατόν να εκχωρεί το δικαίωμα σε ένα παιδάκι της Δημοτικής Αστυνομίας να διεκδικεί, το … αλάθητο του Πάπα;
Δυστυχώς δεν τον έπεισα.
Αντίθετα, προ ολίγων ημερών δήλωσε στα ΜΜΕ περιχαρής πως το πρώτο εξάμηνο, έβαλε στα ταμεία του μερικές δεκάδες χιλιάδες ΕΥΡΩ, από πρόστιμα που πλήρωσαν οι συμπολίτες του.
Αδιάφορο αν ο ίδιος έχει αναγνωρίσει πολλές φορές και δημόσια πως ο Δήμος του δεν έχει μεριμνήσει να εξασφαλίσει στους πολίτες επαρκείς χώρους στάθμευσης – για τις οποίες πληρώνει φόρους και τέλη, που τα εισπράττει ο ίδιος.
Επειδή, λοιπόν, ο Δήμαρχος συνεχίζει να αρνείται να αναγνωρίσει στους συμπολίτες και συνδημότες του κάθε Δημοκρατικό Δικαίωμα, νομικοί παράγοντες, συμβουλεύουν, τα θύματά του, να προσφεύγουν στην Ελληνική Δικαιοσύνη.
Αν οι παραβάσεις του Κ.Ο.Κ. δεν είναι από πρόθεση, έχουν κάθε δικαίωμα αλλά και υποχρέωση να προσφεύγουν στην Ελληνική Δικαιοσύνη εναντίον τόσο του οργάνου που συντάσσει την κλήση και του διοικητικού του Προϊσταμένου, όσο και του πολιτικού που είναι ο ίδιος ο Δήμαρχος μαζί με τον αρμόδιο Αντιδήμαρχο.
Δεν μπορεί, κάποια φορά, θα πάρει τα μαθήματα που του πρέπουν, από τους έμπειρους Δικαστές και τότε θα δούμε αν θα πιστέψει πως και ο Δήμος του δεν είναι στάνη ιδιωτική, αλλά ένα τμήμα της ευνομούμενης Ελληνικής Πολιτείας.
ΡΑΔΙΟ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ
