Η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Κάθε φορά που συζητείται η έγκριση ή μη Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, κυρίως μεγάλων έργων, όλοι «αλληλοδουλεύονται».
Όταν μάλιστα τα έργα αυτά έχουν να κάνουν με εξόρυξη και απόληψη αδρανών υλικών από δημόσια ή δημοτική έκταση τότε το «αλληλοδούλεμα» γίνεται πιο διασκεδαστικό.
Γιατί, ως συνήθως, οι μελέτες αυτές εγκρίνονται και ψηφίζονται από τα αρμόδια όργανα, επειδή προβλέπουν (!) «αποκατάσταση» του περιβάλλοντος.
Μάλιστα, προκειμένου να αλληλοκαληφθούν και να προστατευτούν από τυχόν ποινική ή διοικητική δίωξη, όλων των εμπλεκόμενων, καταχωρείται ρητή προϋπόθεση εγγύησης αυτής της αποκατάστασης, με ισόποση παρακράτηση της δαπάνης από την αμοιβή των έργων.
Ασφαλώς και το ποσό αυτό είναι πολλαπλώς υποπολλαπλάσιο της απαιτούμενης δαπάνης για την περιβαλλοντική αποκατάσταση.
Επιπλέον, το «αλληλοδούλεμα» αυτό προβλέπει και …αντισταθμιστικά οφέλη, είτε για λογαριασμό της αρμόδιας Τοπικής ή και Περιφερειακής (και της τέως Νομαρχιακής) Αυτοδιοίκησης, είτε Δημοτικών Κοινοτήτων και των κατοίκων τους.
Αντισταθμιστικά οφέλη του τύπου μικροέργων και μικροπαρεμβάσεων.
Ουσιαστικά πρόκειται για …λόγια της πλάκας.
Γι’ αυτό, επαναλήψεις τέτοιες της τοπικής μας ιστορίας, θα απολαύσετε, τις επόμενες μέρες.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου