Κλαίγοντας, συμπολίτης μας, επιδείκνυε πρόστιμο από παράβαση του ΚΟΚ, με το παράπονο πως «αυτά τα παιδιά που έχουν στο χέρι τους το μπλοκ» μάλλον έχουν χάσει κάθε ίχνος ανθρωπιάς.
Ασφαλώς και, ερμηνεύοντας το γράμμα του νόμου, αυτά τα «παιδιά» που είναι υπεύθυνα και εξουσιοδοτημένα όργανα της Πολιτείας, έχουν χρέος, και ελέγχονται γι’ αυτό, να τηρήσουν τους νόμους του Κράτους.
Δεν θα διαφωνούσαμε, αν τούτον τον καιρό, ο Έλληνας οικογενειάρχης, που ακόμη δεν έχει παραδώσει τις πινακίδες επειδή το αυτοκίνητο του είναι απαραίτητο, αδυνατεί να προμηθεύσει τα παιδιά του, ακόμη και με μια φραντζόλα ψωμί!
Άρα, το πρόστιμο, οποιουδήποτε ποσού, παύει να έχει τον χαρακτήρα της απόδοσης δικαιοσύνης ή της συμμόρφωσης. Είναι καθαρά τιμωρητικό εργαλείο που στερεί στον Έλληνα και την οικογένειά του, ακόμη και το ξερό ψωμί.
Για τον λόγο αυτό, κάνω έκκληση προς όλα τα αρμόδια όργανα, Τροχαίας, Λιμενικού και Δημοτικής Αστυνομίας, μα ιδιαίτερα στις φυσικές και πολιτικές της ηγεσίες, να αναθεωρήσουν τις περί του άνευ συναισθήματος καθήκοντος.
Προς Θεού, δεν υποστηρίζω ότι θα πρέπει να παραβούν το υπηρεσιακό τους καθήκον.
Αντίθετα, ας δώσουν έμφαση στο χρέος τους να ρυθμίσουν την κυκλοφορία, να συνδράμουν στην επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι πολίτες, να προειδοποιούν και να συμβουλεύουν, πριν, στο τέλος, βγάλουν το μπλοκάκι τους.
Χωρίς να αμφισβητήσω την δική τους ανθρωπιά, ας μου επιτραπεί να την επικαλεστώ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου