ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, ΄΄Χριστός ἀνέστη ΄΄. 

Ἐπί ὁλόκληρους αἰῶνες, τό μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ ἀναγγέλλεται σ’ ὁλόκληρο τόν κόσμο, ἀπό τό στόμα τῶν ἀγγέλων, ἀπό τό στόμα τῶν ἀποστόλων, πού μέ τά ἴδια τους μάτια ἔζησαν καί διαπίστωσαν τό γεγονός, ἀπό τό στόμα τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας, ἀπό τό στόμα κάθε ἀπλοῦ καί πιστοῦ ἀνθρώπου. ΄΄Χριστός ἀνέστη ΄΄. Καί στόν ἀπόηχο τοῦ μηνύματος ἀγάλλονται οἱ οὐρανοί καί σκυρτᾶ ἀπό χαρά ἡ γῆ καί ὅλη ἡ πλάση. 

Ἀλλά σάν τό πιό μεγάλο, ὑπερφυσικό καί πανανθρώπινο γεγονός, ἦταν ἑπόμενο ἡ ἀνθρώπινη λογική νά τό ἀντιμετωπίση μέ ἐπιφύλαξη καί δυσπιστία. Πρῶτοι οἱ σταυρωτές Ἰουδαῖοι δέχθηκαν μέ κακία καί ἄρνηση τήν διαβεβαίωση τῆς Ἀναστάσεως ἀπό τούς φρουρούς στρατιῶτες τοῦ τάφου τοῦ Κυρίου. Ἔπειτα καί οἱ ἴδιοι οἱ ἀπόστολοι, στήν βεβαίωση πολλῶν, ὅτι εἶδαν τόν Κύριο ἀναστημένον, ΄΄ἠπίστησαν΄΄. Ὁ Θωμᾶς ἐκφράζοντας τήν ἀμηχανία καί τήν ἀδυναμία τῆς ἀνθρώπινης λογικῆς, ζητεῖ ἁπτές ἀποδείξεις, νά τόν δῆ, νά τόν ψηλαφίση, νά βεβαιωθῆ μέ τίς αἰσθήσεις του, γιά νά πιστεύση. Τό ἴδιο μέ πολλούς τρόπους ἐπαναλαμβάνει ἡ ἀπιστία καί ὁ ὀρθολογισμός κάθε ἐποχῆς καί τῆς σημερινῆς. 

Ὅμως ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἐπεβλήθη καί ἐπιβάλλεται στήν ψυχή τοῦ χριστιανικοῦ κόσμου, χωρίς νά χρειάζεται τό πιστοποιητικό τῆς ἀδύνατης ἀνθρώπινης λογικῆς, διότι εἶναι πραγματικό ἱστορικό γεγονός, πού τό ἔζησαν καί τό ἐβεβαίωσαν ἀναρίθμητοι αὐτόπτες μάρτυρες, ἀπό τά πιό ἐκλεκτά ἀναστήματα, πού ἐγέννησε ὁ κόσμος. Καί αὐτοί τό ἐβεβαίωσαν καί μέ τήν διδασκαλία τους καί μέ τήν ζωή τους καί μέ τό αἷμα τους. 

Ἐπιβάλλεται ἡ ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, διότι ζῆ διαρκῶς στήν ψυχή τῶν χριστιανῶν, στήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας, στήν ζωή καί τά θαύματα τῶν ἁγίων της, σάν μιά ζωντανή δυναμική πραγματικότητα. Ἔτσι ἡ πίστη στήν Ἀνάσταση δέν εἶναι ἁπλό κοσμοθεωριακό θέμα, ἀλλά ζήτημα ζωῆς καί σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου. Διότι ὁ Χριστός ἀναστήθηκε άπό τούς νεκρούς, γιά νά καταργήση τό θάνατο καί νά ἀφθαρτοποιήση τήν ἀνθρώπινη φύση. Γι’ αὐτό καί βεβαιώνει, ὅτι ΄΄ὁ πιστεύσας καί βαπτισθείς σωθήσεται, ὁ δε ἀπιστήσας κατακρισθήσεται΄΄. (Μαρκ. 16,16). Ἡ πίστη λοιπόν στήν ἀνάσταση εἶναι τό κέντρο καί ἡ οὐσία τῆς χριστιανικῆς πίστεως καί χωρίς αὐτήν δέν μπορεῖ νά ὑπάρχει χριστιανός. 

Σήμερα ὁ θάνατος τῆς ἀπιστίας τείνει νά καλύψη τό πρόσωπο τῆς γῆς καί οἱ ἄνθρωποι τοῦ σκότους, στό ὄνομα τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου, θανατώνουν τόν ἄνθρωπο καί ἑτοιμάζουν τόν ὄλεθρο τῆς ἀνθρωπότητας. Σήμερα ἡ ἀγωνία τοῦ πνευματικοῦ θανάτου, κάνει τίς ἀνθρώπινες ψυχές νά ὑψώνουν φωνή ἱκεσίας γιά τήν ἀναζήτηση σωτηρίας. Γιά ὅλους αὐτούς, πού ἔχασαν τό δρόμο τῆς ζωῆς, γι’ αὐτούς πού ζοῦν τήν σύγχηση καί τήν ἀγωνία τοῦ ψεύτικου πολιτισμοῦ μας, γι’ αὐτούς, πού ἡ σκιά τοῦ θανάτου τούς ἀγκαλιάζει, γιά ὅλον τόν ταλαιπωρούμενο καί σπαρασσόμενο κόσμο, μόνο μία μοναδική ἐλπίδα ὑπάρχει, ἡ πίστη στήν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. 

Γι’ αὐτό, σήμερα καί πάντοτε, κάθε πιστός καί συνειδητός χριστιανός, σάν ὁμολογία ζωῆς, σάν θρίαμβο τῆς ζωῆς πάνω στόν θάνατο, σάν μοναδική ἐλπίδα σωτηρίας ὅλων τῶν ἀνθρώπων, δέχεται καί ὁμολογεῖ τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μέ τό 

« Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Σ   Α Ν Ε Σ Τ Η ». 

Χρόνια πολλά, μέ τήν χάρη τῆς ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου. 

† Ο Παραμυθίας, Φιλιατῶν, Γηρομερίου καί Πάργας Τ ί τ ο ς.