Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μετά τις μεγάλες αλήθειες του κ. Χατζηδάκη, και τον χρόνο που χρειάστηκε η σημερινή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να έρθει στην πραγματικότητα και στον ρεαλισμό, κανείς δεν αμφισβητεί τον πολύτιμο χρόνο που έχει χαθεί για τη χώρα μας, προκειμένου να ξαναμπορέσει να βρει τα βήματα της ανάπτυξης.
Είμαι και εγώ από εκείνους που πιστεύουν ότι η σημερινή Κυβέρνηση δεν έχει ούτε τη θέληση, ούτε την ικανότητα να φέρει επενδύσεις και ανάπτυξη. Έφερε ένα φορολογικό σύστημα που είναι αντιαναπτυξιακό, με συντελεστές που διώχνουν επενδύσεις και αυξάνουν τα λουκέτα. Έδιωξε τις καταθέσεις από τις τράπεζες και τις οδήγησε σε νέα ανακεφαλαιοποίηση, χειροτερεύοντας το πρόβλημα της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία. Έκανε ό,τι μπορούσε να μην προχωρήσουν οι μεγάλες ιδιωτικοποιήσεις που παρέλαβε από την Κυβέρνηση Σαμαρά, μέχρι που σταμάτησε να «παίζει καθυστερήσεις» μόνο επειδή το επέβαλαν οι δανειστές. Κατήργησε με τροπολογία διατάξεις για τις χρήσεις γης που είχαν στόχο να διευκολύνουν την αδειοδότηση και την εγκατάσταση διαφορετικών δραστηριοτήτων. Και μας γύρισε τριάντα χρόνια πίσω.
Το συμπέρασμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ότι, όπως ένα κούκος δεν φέρνει την άνοιξη, έτσι και ο αναπτυξιακός νόμος δεν μπορεί να φέρει την άνοιξη στις επενδύσεις. Και ας έλεγε ο Πρωθυπουργός ότι την άνοιξη θα ερχόταν η ανάσταση της ελληνικής οικονομίας. Ούτε ανάσταση είχαμε, ούτε άνοιξη στην οικονομία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα μπορούσε να πει κανείς ότι ακόμα και έτσι, έστω και με καθυστέρηση, ένας νέος αναπτυξιακός νόμος είναι κάτι. Τι μπορούν, όμως, να περιμένουν οι ενδιαφερόμενοι από αυτόν τον νόμο; Δυστυχώς, θα έλεγα όχι πολλά, γιατί είναι ένας νόμος που στο σύνολό του ούτε δίνει ισχυρά κίνητρα, ούτε διευκολύνει τις επενδύσεις. Μόλις 600 με 700 εκατομμύρια ευρώ θα δοθούν ως ενισχύσεις στα νέα επενδυτικά σχέδια. Ο κύριος Υπουργός μαζί με τις φοροαπαλλαγές λέει ότι θα φτάσουν τα 1,1 δισεκατομμύρια ευρώ.
Ο πήχης, όμως, κύριε Υπουργέ, παρόλα αυτά, παραμένει πολύ χαμηλά. Και αυτά τα χρήματα θα αρχίσουν να ρέουν από το 2017 και θα δίνονται για τα επόμενα έξι χρόνια, γιατί, όπως πολύ εύστοχα αναφέρατε, υπάρχουν και παλιές εκκρεμότητες. Δεν προκαταβάλλεται πλέον κανένα μέρος της ενίσχυσης, ούτε προβλέπονται διευκολύνσεις, όπως ο συμψηφισμός φορολογικών υποχρεώσεων με την ενίσχυση.
Οι επιχειρήσεις των παλαιότερων αναπτυξιακών θα περιμένουν επτά χρόνια, για να πάρουν όλη την επιχορήγηση. Εδώ ειλικρινά πρέπει να το ξαναδούμε με ιδιαίτερη προσοχή γιατί υπάρχει περίπτωση, άνθρωποι, επενδυτές που έχουν δραστηριοποιηθεί, να αντιμετωπίσουν τεράστια προβλήματα, έχοντας να πληρώνουν τις εγγυητικές και τις τράπεζες, εφόσον έχουν δανειστεί.
Με τους όρους, λοιπόν, που βάζουν όλους στο ίδιο τσουβάλι υπάρχει κίνδυνος να δημιουργηθεί τεράστιο πρόβλημα. Θα έχουμε, λοιπόν, μαζική εγκατάλειψη, αν προκύψει κάτι τέτοιο, των επενδυτικών σχεδίων και η χρεοκοπία μπορεί να χτυπήσει την πόρτα του καθενός.
Να θυμίσω εδώ ότι η επταετία πιάνει και τα μεγάλα επενδυτικά σχέδια που έχουν κυρωθεί με νόμο στη Βουλή. Ποιος, λοιπόν, θα σκεφτεί να προχωρήσει μια μεγάλη επένδυση με τέτοιους όρους; Πώς θα έρθουν μεγάλες επενδύσεις που δημιουργούν μαζικά θέσεις εργασίας και πολλαπλάσια οφέλη για τις τοπικές οικονομίας.
Υπάρχει, επομένως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρόβλημα ισχυρών κινήτρων. Πέρα από τα κίνητρα, όμως, υπάρχουν και άλλες αδυναμίες που υπόσχονται να κάνουν τη ζωή δύσκολη σε όποιον ενδιαφέρεται να ενταχθεί στον νέο αναπτυξιακό νόμο.
Και εδώ θα πω μόνο δύο παραδείγματα. Το ένα είναι ότι οι γραφειοκρατικές διαδικασίες παίρνουν πολύ χρόνο και το άλλο είναι ότι δύσκολα οι ενδιαφερόμενοι διαβάζοντας τον νόμο μπορούν να καταλάβουν τι ενισχύεται, πόσο ενισχύεται, σε ποια περιοχή, σε ποιον κλάδο και σε ποια επιχείρηση. Και κοντά σε αυτά προσθέστε και τις περισσότερες από τριάντα υπουργικές αποφάσεις για τον προσδιορισμό των καθεστώτων ενίσχυσης, που μάλιστα δεν αναφέρεται μέχρι πότε θα εκδοθούν.
Δηλαδή, κύριοι της Κυβέρνησης, εάν δεν θέλετε να βοηθήσετε τους υποψήφιους επενδυτές, τι άλλο θα κάνετε; Πόσο περισσότερο θα τους τιμωρούσατε;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άφησα για το τέλος το θέμα των ειδικών περιοχών στις οποίες δίνονται αυξημένα επενδυτικά κίνητρα. Είχα πει ότι με τον τρέχοντα ορισμό των παραμεθόριων περιοχών αποκλείονται περιοχές με σοβαρά προβλήματα υπανάπτυξης. Γι' αυτό είχα προτείνει, όπως και κάποιοι άλλοι συνάδελφοι, να θεωρούνται παραμεθόριες, άρα και ειδικές περιοχές, ολόκληροι ακριτικοί νομοί, όπως προβλέπεται ήδη σε πρόσφατους νόμους. Εξάλλου, το ανέφεραν και πολλοί συνάδελφοι από τη Συμπολίτευση. Δυστυχώς, δεν άκουσα κάποιο πειστικό επιχείρημα από τον κύριο Υπουργό.
Βέβαια, ακόμα κι αν το αλλάζαμε αυτό, δεν θα μπορούσε να καλύψει τις σοβαρές αδυναμίες του πολυνομοσχεδίου, ενός νομοσχεδίου που μπορεί να ξεκίνησε με καλές προθέσεις, αλλά τελικά θυμίζει ένα αδειανό πουκάμισο.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου